- müntesib
- (A.)[ ﺐﺴﺘﻨﻡ ]mensup, intisab etmiş.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
MÜNTESIB — Bekleyen. Muntazır kimse. * Ayak üstüne dikilip duran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜNTESİB — İntisab etmiş, intisab eden, giren, alâkası olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
müntesip — sf., bi, esk., Ar. muntesib 1) Bir yere, birine bağlanmış, kapılanmış, intisap etmiş olan 2) İlgisi bulunan, ilgili … Çağatay Osmanlı Sözlük
müntesip — bk. müntesib … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
TESEMMİ — Bir şahsa veya kabileye müntesib olma. * Bir isimle isimlenme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük